Dit succesverhaal verscheen eerder op de website van Kind&co ludens.
Sinds twee jaar is manager Sylvia van der Pas werkzaam bij Kind&co ludens. Ze stuurt drie VE-groepen, één kinderdagverblijf en twee BSO’s aan met in totaal zo’n 35 collega’s. Ze vertelt openhartig over haar ervaringen met project Het Potentieel Pakken.
16 september 2025
“Mijn werk is behoorlijk uitdagend. Het leukste zit ‘m in het samen sparren over de groep, kinderen en aanpak. Maar vooral ook het echt even één-op-één contact maken met de pedagogisch professionals uit mijn cluster.”
Gesprekken in eigen stijl
Toen het project werd gestart, was Sylvia al in gesprek met BBL’ers, flexmedewerkers, oud-ZZP’ers waar ze tevreden over was en BOL-studenten die bijna afstuderen over hun wensen. Ze was benieuwd naar hun behoefte, waar ze tegenaan lopen en wat ze daarin voor hen kon betekenen. Ze koos voor een aanpak in haar eigen stijl en dat leverde waardevolle gesprekken op. Met name jongere collega’s die de huizenmarkt op wilden, waren erg geholpen met de rekentool. Die maakte inzichtelijk wat een paar extra contracturen financieel voor hen konden betekenen.
Sommige collega’s kwamen later nog een keer terug om opnieuw te bekijken wat mogelijk was, soms ook buiten de gebaande paden.
“Iemand wilde bijvoorbeeld geen contractverhoging omdat ze bang was ergens aan vast te zitten. We hebben toen samen uitgerekend wat die extra uren op jaarbasis voor haar betekende. Uiteindelijk ging ze toch omhoog in contract, maar op een manier die voor haar goed voelde. Niet elke week meer werken, maar op jaarbasis meer bijdragen.”
Ook medewerkers met een 0-uren contract gingen op proef met een gemiddeld aantal uren werken. “Dat vraagt extra aandacht van mij en de seniors om te blijven monitoren. Maar we zien nu al dat zij meer diensten draaien op meerdere locaties in de regio. Het levert ons dus écht iets op.”
Lage verwachtingen, positieve uitkomst
Sylvia had geen verwachtingen toen het project begon.
“We hadden al veel projecten lopen en het voelde meer als een moetje. Maar toen ik eenmaal begon, merkte ik: dit heeft waarde.”
Ze richtte zich eerst vooral op flexmedewerkers, BBL- en BOL’ers: “Ik wilde kijken of we ze voor meer contracturen konden inzetten, met name voor de ziek- en piekmomenten.” De reacties waren in het begin terughoudend en voor een aantal is dat ook zo gebleven, maar er waren ook medewerkers die later enthousiast werden en zelf terugkwamen voor een vervolggesprek.
Meer mogelijk dan gedacht
Wat Sylvia opviel was dat sommige dingen wél mogelijk bleken, die ze vooraf had uitgesloten. “Bijvoorbeeld een soort jaarurencontract voor medewerkers die alleen in schoolweken werken. Door creatief te denken, konden we dat tóch voor elkaar krijgen.”
Het hielp Sylvia in haar gesprekken door niet te veel te focussen op wat niet kan. Eerst goed luisteren naar wat iemand wil en dan samen zoeken naar een oplossing. Soms wilden ze wel meer werken, maar alleen op hun eigen groep. Door hen op een andere locatie mee te laten lopen, veranderde dat beeld.
Kleine stappen, groot effect
Een aantal medewerkers heeft hun contract inmiddels uitgebreid, soms met maar een paar uur. Toch merkt Sylvia het verschil goed. Het levert veel op: blije collega’s met meer inkomen, voor het team meer stabiliteit tijdens ziekte of verlof en minder gaten in het rooster.
Wat Sylvia andere medewerkers wil meegeven?
